назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кракта́ння | |
| кракта́нню | |
| кракта́ннем | |
| кракта́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кракта́ння | |
| кракта́нню | |
| кракта́ннем | |
| кракта́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крахта́ць, крахчу́, крэ́хчаш, крэ́хча; крахчы́ і кракта́ць, кракчу́, крэ́кчаш, крэ́кча; кракчы́;
Утвараць міжвольна ціхія, адрывістыя гукі, стогны (ад болю, пры няёмкім становішчы
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крахта́нне,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кряхте́нье крахта́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крэкт, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gekrächze
1)
2) ка́рканне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)