Verbum

анлайнавы слоўнік

кра́ем

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
кра́ем	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкідны́, -а́я, -о́е.

Які можа адкідвацца, прымацаваны адным краем.

З адкідным верхам машына.

Адкідное крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jagged [ˈdʒægɪd] adj. з няро́ўным кра́ем, з зазу́бінамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вполгла́за нареч., прост., прям., перен. кра́ем во́ка, адны́м во́кам;

смотре́ть вполгла́за глядзе́ць кра́ем во́ка;

спать вполгла́за спаць адны́м во́кам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ру́бам ’вертыкальна, вузкім бокам або краем уверх’ (ТСБМ), ру́бом ’горда, з пыхай’: багаты рубом ходзіць (Сержп. Прык.). Гл. руб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скрабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. Вострая лапатка для саскрэбвання чаго-н.

2. Вялікі шуфель з вострым краем для чэрпання грунту або якога-н. сыпкага матэрыялу.

С. аўтапагрузчыка.

|| прым. скрабко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

С. транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сагнуцца, падвярнуцца краем, канцом.

Край старонкі загнуўся.

2. Памерці (разм., груб.).

Падхапіў запаленне лёгкіх, ледзь не загнуўся.

|| незак. загіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і загіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капта́л

(ням. Kaptal, ад Kaptalband)

баваўняная або шаўковая стужка з патоўшчаным краем, якая служыць для змацавання кніжных аркушаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

краязна́ўства, ‑а, н.

Вывучэнне геаграфіі, гісторыі, эканомікі, культуры пэўнай мясцовасці насельніцтвам, для якога гэта тэрыторыя з’яўляецца родным краем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)