ко́ўдравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́ўдравы ко́ўдравая ко́ўдравае ко́ўдравыя
Р. ко́ўдравага ко́ўдравай
ко́ўдравае		 ко́ўдравага ко́ўдравых
Д. ко́ўдраваму ко́ўдравай ко́ўдраваму ко́ўдравым
В. ко́ўдравы (неадуш.)
ко́ўдравага (адуш.)		 ко́ўдравую ко́ўдравае ко́ўдравыя (неадуш.)
ко́ўдравых (адуш.)
Т. ко́ўдравым ко́ўдравай
ко́ўдраваю		 ко́ўдравым ко́ўдравымі
М. ко́ўдравым ко́ўдравай ко́ўдравым ко́ўдравых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́ўдра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пасцельная прыналежнасць, якой накрываюцца.

Цёплая к.

|| прым. ко́ўдравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)