ко́ітус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ітус ко́ітусы
Р. ко́ітусу ко́ітусаў
Д. ко́ітусу ко́ітусам
В. ко́ітус ко́ітусы
Т. ко́ітусам ко́ітусамі
М. ко́ітусе ко́ітусах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ітус

т. 8, с. 377

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каі́тус ко́ітус

(лац. coitus)

палавы акт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)