ко́шар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́шар
Р. ко́шару
Д. ко́шару
В. ко́шар
Т. ко́шарам
М. ко́шары

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́шар, -ру м., рел. ко́шер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́шар

(ст.-яўр. kaser = чысты)

дазволеная іудзейскай рэлігіяй страва ў веруючых яўрэяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)