Ко́стрычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́стрычы
Р. Ко́стрыч
Ко́стрычаў
Д. Ко́стрычам
В. Ко́стрычы
Т. Ко́стрычамі
М. Ко́стрычах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кострычы (в., Кіраўскі р-н) 5/226; 11/41

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)