слыхавыя костачкі

т. 15, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́стачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́стачка ко́стачкі
Р. ко́стачкі ко́стачак
Д. ко́стачцы ко́стачкам
В. ко́стачку ко́стачкі
Т. ко́стачкай
ко́стачкаю		 ко́стачкамі
М. ко́стачцы ко́стачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

áussteinen

vt

Kírschen [Pfláumen] ~ — выма́ць ко́стачкі з ві́шань [сліў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stone​3 [stəʊn] v.

1. кіда́ць камяні́ (ў каго-н.)

2. BrE выма́ць ко́стачкі (з фруктаў);

stoned peaches пе́рсікі без ко́стачак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. косць.

2. Цвёрдае ядро, семя ў некаторых пладах.

К. персіка.

К. слівы.

3. Тое, што і шчыкалатка.

У рацэ вады па костачкі.

4. Гібкая пласцінка, што ўшываецца ў карсет, сукенку і пад.

|| прым. ко́стачкавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Костачкавыя плады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамыва́ць несов., в разн. знач. перемыва́ть; (бельё — ещё) перести́рывать; см. перамы́ць;

◊ п. ко́сці (ко́стачкі) — перемыва́ть ко́сти (ко́сточки)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыя́ліі

(ад лац. radius = прамень)

палачкападобныя храсткі або костачкі, якія ўваходзяць у склад унутранага шкілета парных плаўнікоў некаторых рыб (напр. акул).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БАРАБА́ННАЯ ПЕРАПО́НКА,

тонкая, эластычная мембрана ў вуху наземных пазваночных жывёл і чалавека. Аддзяляе вонкавы слыхавы праход ад барабаннай поласці. Гал. функцыя — перадача гуку і яго ўзмацненне. Гукавыя хвалі, дасягаючы барабаннай перапонкі, надаюць ёй ваганне, якое праз слыхавыя костачкі перадаецца ўнутранаму вуху.

т. 2, с. 285

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́стачка ж.

1. kléiner Knóchen, Knöchelchen n -s, -; kléine Gräte (рыбіна);

2. бат. (плода) Kern m -(e)s, -e, Stein m -(e)s, -e;

вы́няць [даста́ць] ко́стачкі entkérnen vt;

◊

перамыва́ць каму-н ко́стачкі разм. j-n dúrchhecheln;

разбіра́ць што-н па ко́стачках etwas genáuest erörtern [bespréchen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Héchel

f -, -n тэкст. часа́лка

j-n durch die ~ zíehen* — перамыва́ць каму́-н. ко́стачкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)