косо́й​I

1. ко́сы; (кривой) крывы́;

косо́й луч ко́сы праме́нь;

косо́й по́черк ко́сы по́чырк;

косо́й у́гол мат. ко́сы ву́гал;

2. (косоглазый) касаво́кі;

3. перен. ско́сы;

косо́й взгляд ско́сы по́зірк;

броса́ть косы́е взгля́ды ско́са пазіра́ць (глядзе́ць);

◊

косая са́же́нь в плеча́х цэ́лы са́жань у пляча́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

косо́й​II (заяц) прост., обл. за́яц, род. за́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́сы в разн. знач. косо́й; (не отвесный — ещё) накло́нный;

к. праме́нь — косо́й луч;

к. по́чырк — косо́й по́черк;

к. каўне́р — косо́й во́рот;

к. по́зірк — косо́й взгляд;

к. па́рус — косо́й па́рус;

к. ву́гал — косо́й у́гол;

◊ к. са́жань у пляча́х — разм. коса́я са́же́нь в плеча́х, пле́чи коса́я са́же́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намаха́цца сов., разг. намаха́ться;

н. касо́й — намаха́ться косо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́сый

1. (о глазах) раско́сы, ко́сы;

2. (страдающий косоглазием) касаво́кі;

3. (косой, покосившийся) разг. ко́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабо́р м. пробо́р;

прамы́ п. — прямо́й пробо́р;

ко́сы п. — косо́й пробо́р;

англі́йскі п. — англи́йский пробо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отко́с

1. адхо́н, -ну м.;

пусти́ть под отко́с пусці́ць пад адхо́н;

2. (косой срез) спец. адко́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накло́нный

1. нахі́лены; (косой) ко́сы;

накло́нная пло́скость спец. нахі́леная пло́скасць;

2. уст., см. скло́нный;

◊

кати́ться по накло́нной пло́скости каці́цца па нахі́ленай пло́скасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Касы́нка, ’касынка, хустачка’ (ТСБМ, БРС, Сцяшк.). Слова, вядомае толькі ва ўсх.-слав. мовах. Акрамя бел. мовы, гэта лексема ёсць у рус. і ўкр. Параўн. рус. косы́нка ’хустачка трохвугольнай формы на галаву, па шыю’ (зафіксавана ўжо ў Ганчарова, Ляскова і іншых пісьменнікаў). Укр. коси́нка, якое прыводзіць Шанскі без указання крыніц, можа быць русізмам. Паводле Бернекера, I, 585, звязана з прыметнікам *kosъ ’косы’. Шанскі (2, К, 356) удакладняе, што касы́нка — гэта непасрэднае вытворнае ад іменніка рус. косыня ’касынка, хустачка’, якое яшчэ сустракаецца ў дыялектах і з’яўляецца дэрыватам ад прыметніка косой суфіксам ‑ын‑я. Гл. яшчэ Трубачоў, Эт. сл., 11, 179–180.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

укасі́ць сов.

1. смочь коси́ть;

тупо́й касо́й гэ́тай травы́ не ўко́сіш — тупо́й косо́й э́ту траву́ не смо́жешь коси́ть;

2. скоси́ть; накоси́ть (немного);

у. канюшы́ны — накоси́ть немно́го кле́вера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)