назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́саву | |
| Ко́савам | |
| Ко́саве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́саву | |
| Ко́савам | |
| Ко́саве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
1. Kósava i Kóssawa
2. Kós(s)ovo [-v-]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ко́ссово
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скачане́ць ‘адубець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГО́ШЧАВА,
вёска ў Стайкаўскім
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАРАНІ́ЛАВІЧЫ,
вёска ў Беларусі, у Пружанскім р-не Брэсцкай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БУ́СЯЖ,
вёска ў Беларусі, у Івацэвіцкім р-не Брэсцкай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)