Ко́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́сава
Р. Ко́сава
Д. Ко́саву
В. Ко́сава
Т. Ко́савам
М. Ко́саве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Косава (г.) 1/211 (к.), 275; 5/39 (к.), 40; 6/81, 82; 9/452; 10/486

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ко́сава,

горад у Брэсцкай вобласці.

т. 8, с. 427

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ко́сава,

тэрыторыя ў Саюзнай Рэспублікі Югаславія.

т. 8, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ко́сава н.

1. Kósava i Kóssawa n -s (горад);

2. Kós(s)ovo [-v-] m, n -s (краіна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Косава-Палескае (чыг. ст.) 6/81

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Косава поле (гістар.) 6/81; 9/494; 11/498

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ко́сава по́ле

т. 8, с. 427

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ко́ссово г. Ко́сава, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Косаў (г.), гл. Косава

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)