ко́ртыеў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́ртыеў |
ко́ртыева |
ко́ртыева |
ко́ртыевы |
| Р. |
ко́ртыевага |
ко́ртыевай ко́ртыевае |
ко́ртыевага |
ко́ртыевых |
| Д. |
ко́ртыеваму |
ко́ртыевай |
ко́ртыеваму |
ко́ртыевым |
| В. |
ко́ртыеў (неадуш.) ко́ртыевага (адуш.) |
ко́ртыеву |
ко́ртыева |
ко́ртыевы (неадуш.) ко́ртыевых (адуш.) |
| Т. |
ко́ртыевым |
ко́ртыевай ко́ртыеваю |
ко́ртыевым |
ко́ртыевымі |
| М. |
ко́ртыевым |
ко́ртыевай |
ко́ртыевым |
ко́ртыевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́ртыеў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́ртыеў |
ко́ртыева |
ко́ртыева |
ко́ртыевы |
| Р. |
ко́ртыевага |
ко́ртыевай ко́ртыевае |
ко́ртыевага |
ко́ртыевых |
| Д. |
ко́ртыеваму |
ко́ртыевай |
ко́ртыеваму |
ко́ртыевым |
| В. |
ко́ртыеў (неадуш.) ко́ртыевага (адуш.) |
ко́ртыеву |
ко́ртыева |
ко́ртыевы (неадуш.) ко́ртыевых (адуш.) |
| Т. |
ко́ртыевым |
ко́ртыевай ко́ртыеваю |
ко́ртыевым |
ко́ртыевымі |
| М. |
ко́ртыевым |
ко́ртыевай |
ко́ртыевым |
ко́ртыевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́ртыеў: к. о́рган анат. ко́ртиев о́рган
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кортыеў орган 3/178; 9/597
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́ртиев / ко́ртиев о́рган анат. ко́ртыеў о́рган.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВУ́ХА,
орган слыху і раўнавагі ў чалавека і пазваночных жывёл; частка слыхавога апарата. У чалавека і большасці сучасных відаў пазваночных падзяляецца на вонкавае, сярэдняе і ўнутранае вуха (у кітападобных, ластаногіх, у рыючых жывёл, якія жывуць у тоўшчы глебы, у дарослых птушак, некаторых земнаводных і рэптылій адзначаецца рэдукцыя вонкавага, а ў шэрагу відаў і сярэдняга вуха). Вонкавае вуха (вушная ракавіна і вонкавы слыхавы праход) перадае ваганні паветра на барабанную перапонку.
Зачаткі яго ёсць у кракадзілаў, найб. складаную форму яно набыло ў млекакормячых. Сярэдняе вуха знаходзіцца ў скроневай косці за барабаннай перапонкай, уключае барабанную поласць, комплекс слыхавых костачак (малаточак, кавадлачка, стрэмечка ў млекакормячых, слупок — у амфібій, рэптылій і птушак), злучана з вонкавым асяроддзем (праз глотку) еўстахіевай трубой. Перадае гукавыя ваганні з барабаннай перапонкі на авальнае акенца ўнутранага вуха і ахоўвае яго ад перагрузак, узмацняе гукавыя частоты на аснове з’яў рэзанансу. Унутранае вуха размешчана ў тоўшчы скроневай косці, складаецца з перапончатага (сістэма злучаных паміж сабой і запоўненых эндалімфай танкасценных поласцей — мяшочкаў і праток) і касцявога (пераддзвер’е, паўкружныя каналы, улітка, запоўненыя перылімфай) лабірынтаў. Унутранае вуха ўключае т.зв. кортыеў орган, да слыхавых клетак якога падыходзяць канцы слыхавых нерваў, слыхавую частку (улітка) і вестыбулярны апарат. Вушная ракавіна, вонкавы слыхавы праход, барабанная перапонка, слыхавыя костачкі і лабірынтавая вадкасць складаюць гукаправодны апарат вуха, кортыеў орган, слыхавыя клеткі і нервы — гукаўспрымальную частку, вестыбулярны апарат — орган раўнавагі. Аналіз інфармацыі, якую атрымала вуха, адбываецца ў нерв. цэнтрах стваловай і коркавай частак мозга.
А.С.Леанцюк.
т. 4, с. 296
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)