кормити

Том: 16, старонка: 6.

img/16/16-006_0041_Кормити.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Карміць, укр. кормити, рус. кормить, чэш. krmiti, в.-луж. kormić, польск. karmić, балг. кърмя, серб.-харв. kŕmiti ’карміць жывёлу’, славен. kŕmiti ’тс’: прасл. kъrmiti, kъrmъ. Гл. корм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)