ко́ранер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́ранер |
ко́ранеры |
| Р. |
ко́ранера |
ко́ранераў |
| Д. |
ко́ранеру |
ко́ранерам |
| В. |
ко́ранера |
ко́ранераў |
| Т. |
ко́ранерам |
ко́ранерамі |
| М. |
ко́ранеру |
ко́ранерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́ранер
(англ. coroner)
судовы следчы ў Англіі, ЗША і некаторых іншых краінах, які праводзіць расследаванне ў выпадках смерці, што здарылася пры нявысветленых абставінах або раптоўна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)