Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́пыскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́пыскі |
ко́пыская |
ко́пыскае |
ко́пыскія |
| Р. |
ко́пыскага |
ко́пыскай
ко́пыскае |
ко́пыскага |
ко́пыскіх |
| Д. |
ко́пыскаму |
ко́пыскай |
ко́пыскаму |
ко́пыскім |
| В. |
ко́пыскі (неадуш.)
ко́пыскага (адуш.) |
ко́пыскую |
ко́пыскае |
ко́пыскія (неадуш.)
ко́пыскіх (адуш.) |
| Т. |
ко́пыскім |
ко́пыскай
ко́пыскаю |
ко́пыскім |
ко́пыскімі |
| М. |
ко́пыскім |
ко́пыскай |
ко́пыскім |
ко́пыскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ГРА́ФСТВА
(позналац. comitatus, франц. comté, англ. shire, county, ням. Grafschaft),
1) у сярэдневяковых еўрап. краінах зямля, якая знаходзілася ва ўладанні графа. На тэр. ВКЛ у 16 — канцы 18 ст. неафіц. назва вял. магнацкіх маёнткаў, якія мелі асобны апарат кіравання і перадаваліся ў спадчыну. Назвы графства былі звязаны з графскімі тытуламі, якія былі атрыманы прадстаўнікамі арыстакратыі ад імператара «Свяшчэннай Рым. імперыі» і якімі дазвалялася карыстацца ў ВКЛ. На Беларусі існавалі Глускае, Быхаўскае, Заблудаўскае, Койданаўскае, Копыскае, Лагойскае, Шклоўскае і інш. графствы.
2) Буйная адм.-тэр. адзінка ў некат. сучасных дзяржавах (Вялікабрытаніі, ЗША, Аўстраліі).
т. 5, с. 416
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)