ко́пула
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́пула |
ко́пулы |
| Р. |
ко́пулы |
ко́пул |
| Д. |
ко́пуле |
ко́пулам |
| В. |
ко́пулу |
ко́пулы |
| Т. |
ко́пулай
ко́пулаю |
ко́пуламі |
| М. |
ко́пуле |
ко́пулах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ко́пула лог. ко́пула, -лы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́пула
(лац. copula = звязка)
лінгв. службовы дзеяслоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)