ко́нчик уменьш.-ласк. ко́нчык, -ка м.;

◊

верте́ться на ко́нчике языка́ вярце́цца на ко́нчыку языка́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́нчык м., уменьш.-ласк. ко́нчик;

◊ вярце́цца на ~ку языка́ — верте́ться на ко́нчике языка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзю́бка ж.

1. уменьш. клю́вик м., ма́ленький клюв;

2. (у чайника) но́сик м.;

3. о́стрый ко́нчик, остриё ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)