концу
Том: 15, старонка: 284.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
израсхо́доваться зрасхо́давацца, расхо́давацца; (прийти к концу — ещё) вы́йсці; ко́нчыцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спу́сцісты
1. пока́тый, поло́гий, накло́нный;
2. обл. (утончающийся к одному концу) комли́стый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
исся́кнуть сов.
1. вы́сахнуць;
2. вы́чарпацца; (прийти к концу) ско́нчыцца; (угаснуть) зга́снуць; (исчезнуть) зні́кнуць; см. иссяка́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
иссяка́ть несов.
1. высыха́ць;
2. вычэ́рпвацца; (приходить к концу) канча́цца; (угасать) згаса́ць; (исчезать) зніка́ць;
си́лы иссяка́ют сі́лы канча́юцца (зніка́юць, згаса́юць);
сре́дства иссяка́ют сро́дкі вычэ́рпваюцца (канча́юцца).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДЗЁБЛІН (Döblin) Альфрэд
(10.8.1878, г. Шчэцін, Польшча — 28.6.1957),
нямецкі пісьменнік. Як ваен. ўрач удзельнічаў у 1-й сусв. вайне. У 1933—45 і з 1953 — у эміграцыі. Адзін з прадстаўнікоў ням. экспрэсіянізму, у рэчышчы якога напісаны раманы — філас. «Тры скачкі Ван-Луня» (1915), гіст. «Валенштэйн» (1920), утапічны «Горы, моры і гіганты» (1924). Аўтар раманаў «Гамлет, або Канец доўгай ночы» (1956), трылогіі «Амазонкі» (1937—48), тэтралогіі «Лістапад 1918» (1938—50), апавяданняў, п’ес, літ.-крытычных і публіцыстычных прац. Вяршыня творчасці — своеасаблівы «раман выхавання» — «Берлін, Александэрплац» (1929). У творах Дз. традыц. манера пісьма спалучаецца з эксперыментальнай, паглыбленасць у душэўны свет герояў з глыбокімі філас.-сімвалічнымі абагульненнямі; шырока выкарыстоўваюцца міфал. і літ. рэмінісцэнцыі і аналогіі.
Тв.:
Рус. пер. — Гамлет, или Долгая ночь подходит к концу. М., 1983.
Е.А.Лявонава.
т. 6, с. 109
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Finis ab origine pendet
Канец залежыць ад пачатку.
Конец зависит от начала.
бел. Добры запеў ‒ усяму парадак. Які пачатак, такі і канчатак.
рус. У хорошего почина хороший конец. Хорошее начало ‒ залог успеха. Путное начало приводит к путному концу. Каково начало, таков и конец.
фр. Qui bien commence bien avance (Кто хорошо начинает, тот хорошо продвигается).
англ.
нем. Anfang gut, alles gut (Хорошее начало ‒ всё хорошо). Wer’s links anfängt, dem geht’s links (Кто плохо начал, тот плохо и кончит).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Finis coronat opus
Канец вянчае справу.
Конец венчает дело.
бел. Канец ‒ дзелу вянец. Канец дзела хваліць. Не той добры, хто пачынае, а той, хто канчае.
рус. Конец ‒ делу венец. Всякое дело концом красно. Не верь началу, а верь концу. Добрый конец всему делу венец. Дело без конца, что кобыла без хвоста. Хорошо то, что хорошо кончается. Не видав вечера, и хвалиться нечего.
фр. La fin couronne l’œuvre (Конец венчает дело).
англ. The end crowns the work (Конец венчает работу).
нем. Anfang und Ende reichen einander die Hände (Начало и конец протягивают друг другу руки).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Sub nive quod tegitur, dum nix perit, invenietur
Калі растае снег, тое, што пад снегам, выяўляецца.
Когда тает снег, то, что под снегом, обнаруживается.
бел. Колькі вяровачку га віць, а ўсё ж кончыку быць. Няма нічога тайнага, каб не стала яўным.
рус. Весна всё покажет. Нет ничего тайного, что не стало бы явным. Как ни хорони концы, а выйдут наружу. Сколько верёвочку ни вить, а концу быть. Сколько вору ни воровать, а кнута не миновать. До поры кувшин воду носит.
фр. Tant va la cruche à l’eau, qu’à la fin elle se casse (Столько ходит кувшин по воду, что в конце концов разбивается).
англ. Truth lies at the bottom of the well (Истина на дне колодца). Truth filters through stone (Правда просачивается сквозь камень).
нем. Der Krug geht so lange zu Wasser, bis er zerbricht (Кружка так долго ходит по воду, пока не разобьётся).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
подходи́ть несов. падыхо́дзіць; (наступать) надыхо́дзіць;
подходи́ть к бе́регу падыхо́дзіць да бе́рага;
подходи́ть к но́вой те́ме падыхо́дзіць да но́вай тэ́мы;
подхо́дит о́сень надыхо́дзіць во́сень;
они́ не подхо́дят друг к дру́гу яны не падыхо́дзяць адзі́н да аднаго́;
подходи́ть к концу́ падыхо́дзіць да канца́ (канча́цца);
э́то не подхо́дит гэ́та не падыхо́дзіць;
те́сто подхо́дит це́ста падыхо́дзіць;
◊
не подходи́! не падыхо́дзь!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)