контрме́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. контрме́ра контрме́ры
Р. контрме́ры контрме́р
Д. контрме́ры контрме́рам
В. контрме́ру контрме́ры
Т. контрме́рай
контрме́раю		 контрме́рамі
М. контрме́ры контрме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

контрме́ра м. Gégenmaßnahme f -, -n; Gégenbeweis m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

контрме́ры, -мер (ед. контрме́ра ж.) контрме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

контрме́ры, ‑мер; адз. контрмера, ‑ы, ж.

Меры, якія прымаюць у адказ на дзеянні праціўніка. Гестапаўцы неяк пранюхалі аб задуме зняволеных і неадкладна прынялі контрмеры. Пятніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gégenmaßnahme

f -, -n контрме́ра, pl контрза́хады

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gégen=

прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:

1) сустрэчны рух: Gégenmaßnahme ко́нтрмера

2) узаемнасць: Gégenliebe узае́мнае каха́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gégenzug

m -(е)s, -züge

1) сустрэ́чны рух

2) сустрэ́чная кало́на; сустрэ́чны цягні́к

3) контрме́ра

4) шахм. ход у адка́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)