Мяшчане
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Мяшчане
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ко́нны
прыметнік, адносны
| ко́нны | ко́нная | ко́ннае | ||
| ко́ннага | ко́ннай ко́ннае |
ко́ннага | ко́нных | |
| ко́ннаму | ко́ннай | ко́ннаму | ко́нным | |
| ко́нны ( ко́ннага ( |
ко́нную | ко́ннае | ко́нных ( |
|
| ко́нным | ко́ннай ко́ннаю |
ко́нным | ко́ннымі | |
| ко́нным | ко́ннай | ко́нным | ко́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
grabiarka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
the turf
а) гіпадро́м
б) ска́чкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гра́блі, ‑бель;
1. Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена, саломы і пад.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да коней, прызначаны для іх.
2. Які прыводзіцца ў рух коньмі.
3. Які мае адносіны да конніцы, складаецца з коннікаў.
4. Звязаны з яздой на конях.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парату́нак, ‑нку,
1. Ратунак, дапамога ў бядзе.
2. Выхад з цяжкага становішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АСІ́НАЎСКАЯ ШКЛЯНА́Я МАНУФАКТУ́РА.
Дзейнічала ў 1881—1905 ва ўрочышчы Асінаўка, непадалёку ад
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЯКСА́НДРАЎСКІ КАФЛЯ́НЫ ЗАВО́Д.
Дзейнічаў на Беларусі ў 1873—1914 у
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)