ко́навязны гл. канавязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́навязны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навязны ко́навязная ко́навязнае ко́навязныя
Р. ко́навязнага ко́навязнай
ко́навязнае		 ко́навязнага ко́навязных
Д. ко́навязнаму ко́навязнай ко́навязнаму ко́навязным
В. ко́навязны
ко́навязнага		 ко́навязную ко́навязнае ко́навязныя
ко́навязных
Т. ко́навязным ко́навязнай
ко́навязнаю		 ко́навязным ко́навязнымі
М. ко́навязным ко́навязнай ко́навязным ко́навязных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)