Verbum

Кумпя́к ’бядровая частка тушы’ (ТСБМ, Шат., Касп., Сл. паўн.-зах., Нік. Очерки, Гарэц., Сцяшк., Бір. Дзярж., Бяльк., Яруш.). Ст.-бел. кумпъ, компь, кунпъ ’кумпяк’ (з 1556 г.). Запазычана з літ. kum̃pis ’тс’ (Булыка, Запазыч., 181). Укр. кумпяк, кумп, компа ’тс’, польск. kąp, komp, kumpiak ’тс’. Аб балтыйскай крыніцы гэтых слоў гл.: Блесе SB, 5, 14; Урбуціс, Baltistica, 5 (1), 63; Непакупны, Мовознавство, 1970, 6, 36; Непакупны, Связи, 192; Лаўчутэ, Балтизмы, 16.