кольку

Том: 15, старонка: 230.

img/15/15-230_1305_Кольку.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ко́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́лька ко́лькі
Р. ко́лькі ко́лек
Д. ко́льцы ко́лькам
В. ко́льку ко́лькі
Т. ко́лькай
ко́лькаю		 ко́лькамі
М. ко́льцы ко́льках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зайздро́сціць, ‑рошчу, ‑росціш, ‑росціць; заг. зайздросць; незак., каму-чаму.

Зведваць, перажываць пачуццё зайздрасці да каго‑, чаго‑н. Грузчыкі моўчкі паглядалі на Сяргея, моўчкі зайздросцілі яго спрыту і сіле. Адамчык. Ігнась зайздросціць Кольку: у яго ёсць дзед, а Ігнась свайго дзеда не помніць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)