ко́леус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́леус |
ко́леусы |
| Р. |
ко́леусу |
ко́леусаў |
| Д. |
ко́леусу |
ко́леусам |
| В. |
ко́леус |
ко́леусы |
| Т. |
ко́леусам |
ко́леусамі |
| М. |
ко́леусе |
ко́леусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ко́леус
(н.-лац. coleus, ад гр. koleos = ножны)
травяністая расліна сям. ясноткавых з цёмна-чырвоным лісцем і блакітнымі або ліловымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)