ко́ксавая печ

т. 8, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Коксавая печ 6/50, 239

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Коксавая смала, гл. Каменнавугальная смала

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ксавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да коксу. Коксавая вытворчасць. // Прызначаны для каксавання. Коксавыя батарэі. Коксавая печ.

•••

Коксавы газ гл. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ксавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́ксавы ко́ксавая ко́ксавае ко́ксавыя
Р. ко́ксавага ко́ксавай
ко́ксавае		 ко́ксавага ко́ксавых
Д. ко́ксаваму ко́ксавай ко́ксаваму ко́ксавым
В. ко́ксавы (неадуш.)
ко́ксавага (адуш.)		 ко́ксавую ко́ксавае ко́ксавыя (неадуш.)
ко́ксавых (адуш.)
Т. ко́ксавым ко́ксавай
ко́ксаваю		 ко́ксавым ко́ксавымі
М. ко́ксавым ко́ксавай ко́ксавым ко́ксавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БАТАРЭ́Я ў тэхніцы, аднолькавыя прылады, прыстасаванні ці збудаванні, аб’яднаныя ў адзіную сістэму (устаноўку) для сумеснага больш эфектыўнага дзеяння. напрыклад, коксавая батарэя — шэраг коксавых печаў для сухой перагонкі каменнага вугалю ў кокс; радыятарная батарэя — злучаныя ў адно ацяпляльнае прыстасаванне радыятары; ахаладжальныя батарэі — сістэмы труб (гладкіх ці з рэбрамі), у якіх выпараецца холадагент або працякае халадзільны раствор. Пашыраны электрычныя батарэі — кандэнсатарныя (з кандэнсатараў), акумулятарныя (з акумулятараў) і з інш. хімічных крыніц току.

т. 2, с. 348

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

батарэ́я ж., в разн. знач. батаре́я;

зені́тная б. — зени́тная батаре́я;

ко́ксавая б. — ко́ксовая батаре́я;

радыя́тарная б. — радиа́торная батаре́я;

со́нечная б. — со́лнечная батаре́я;

б. акумуля́тараў — батаре́я аккумуля́торов;

б. параво́га ацяпле́ння — батаре́я парово́го отопле́ния;

б. бутэ́лек — батаре́я буты́лок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батарэ́я, ‑і, ж.

1. Тактычнае падраздзяленне ў артылерыі і ракетных войсках, якое мае ў сваім саставе некалькі гармат або ракетных установак. Зенітная батарэя. Мінамётная батарэя. □ Як на далоні відны былі ўспышкі на агнявых пазіцыях артылерыйскіх батарэй. Новікаў. // Умацаванне, якое служыць пазіцыяй для некалькіх гармат або ракетных установак.

2. Аб’яднанне некалькіх аднатыпных прылад, прыстасаванняў, апаратаў у адзіную сістэму для больш эфектыўнага сумеснага дзеяння. Коксавая батарэя. Радыятарная батарэя.

3. Сукупнасць злучаных паміж сабой крыніц току, энергіі (акумулятараў, гальванічных элементаў і інш.). Атамная, сонечная, анодная батарэя.

4. чаго. Жарт. Шэраг якіх‑н. аднародных прадметаў. [Янушка] вабіла да сябе цэлая батарэя бутэлек, што стаялі на вітрыне на самым відным месцы і паводзілі на вясёлыя думкі. Дайліда.

[Фр. batterie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)