ко́кпіт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́кпіт ко́кпіты
Р. ко́кпіта ко́кпітаў
Д. ко́кпіту ко́кпітам
В. ко́кпіт ко́кпіты
Т. ко́кпітам ко́кпітамі
М. ко́кпіце ко́кпітах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́кпіт

(англ. cockpit)

адкрытае памяшканне для рулявога і пасажыраў на катэры або паруснай яхце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)