◎ Ко́зыткі ’козыт’ (Нар. словатв.). Гл. козыт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ко́зытка ко́зыт м. Kítzel m -s, Kítzelgefühl n -s, -e;
бая́цца ко́зыткі ко́зыту kítzelig sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)