кня́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кня́скі |
кня́ская |
кня́скае |
кня́скія |
| Р. |
кня́скага |
кня́скай
кня́скае |
кня́скага |
кня́скіх |
| Д. |
кня́скаму |
кня́скай |
кня́скаму |
кня́скім |
| В. |
кня́скі (неадуш.)
кня́скага (адуш.) |
кня́скую |
кня́скае |
кня́скія (неадуш.)
кня́скіх (адуш.) |
| Т. |
кня́скім |
кня́скай
кня́скаю |
кня́скім |
кня́скімі |
| М. |
кня́скім |
кня́скай |
кня́скім |
кня́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ducal
[ˈdu:kəl]
adj.
кня́жы; кня́скі; гэ́рцагскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Fürstenhaus
n -es, -häuser кня́скі род [дына́стыя]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)