князёўна, -ы, мн. -ы, -зёвен і -аў, ж.

Незамужняя дачка князя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

князё́ўна

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. князё́ўна князё́ўны
Р. князё́ўны князё́ўнаў
князё́вен
Д. князё́ўне князё́ўнам
В. князё́ўну князё́ўнаў
князё́вен
Т. князё́ўнай
князё́ўнаю		 князё́ўнамі
М. князё́ўне князё́ўнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

князёўна ж. княжна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

князёўна, ‑ы, ж.

Незамужняя дачка князя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

князёўна ж. Fürstentochter -, -töchter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

княжна́, -ы́, мн. -ы́, -жо́н, ж.

Тое, што і князёўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

княжна́ князёўна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

княжна́ ж., см. князёўна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

księżniczka

ж. князёўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

княжна́, ‑ы, ж.

Тое, што і князёўна. Адгэтуль пад ветразем Сценька У песню з княжной адплываў... Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)