кно́пачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кно́пачны |
кно́пачная |
кно́пачнае |
кно́пачныя |
| Р. |
кно́пачнага |
кно́пачнай кно́пачнае |
кно́пачнага |
кно́пачных |
| Д. |
кно́пачнаму |
кно́пачнай |
кно́пачнаму |
кно́пачным |
| В. |
кно́пачны (неадуш.) кно́пачнага (адуш.) |
кно́пачную |
кно́пачнае |
кно́пачныя (неадуш.) кно́пачных (адуш.) |
| Т. |
кно́пачным |
кно́пачнай кно́пачнаю |
кно́пачным |
кно́пачнымі |
| М. |
кно́пачным |
кно́пачнай |
кно́пачным |
кно́пачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кно́пачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кнопкі. Кнопачная плешка. // З кнопкай (у 2 знач.). Кнопачны выключальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кно́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.
1. Тонкі кароткі цвічок з шырокай плоскай плешкай, якім прымацоўваюць паперу, тканіну і пад. да чаго-н. цвёрдага.
2. Невялікі акруглы выступ, які служыць для замыкання электрычнага ланцуга і прывядзення ў дзеянне розных механізмаў націсканнем на яго.
К. ліфта.
3. Металічная або пластмасавая засцежка, якая складаецца з дзвюх частак, што ўваходзяць адна ў адну.
Пальчаткі на кнопках.
4. Пра чалавека маленькага росту (разм., жарт.).
◊
Націснуць на ўсе кнопкі — выкарыстаць усе магчымасці для дасягнення чаго-н.
|| памянш.-ласк. кно́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. кно́пачны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кно́пкавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і кнопачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
keyboard [ˈki:bɔ:d] n.
1. клавіяту́ра
2. кно́пачны нумаранабіра́льнік (у камп’ютары)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)