клінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (разм.).

Забіваць клін; закліноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клінава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кліну́ю кліну́ем
2-я ас. кліну́еш кліну́еце
3-я ас. кліну́е кліну́юць
Прошлы час
м. клінава́ў клінава́лі
ж. клінава́ла
н. клінава́ла
Загадны лад
2-я ас. кліну́й кліну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кліну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клінава́ць несов., разг., см. закліно́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Разм. Забіваць клін; закліноўваць. Клінаваць тапор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quoin

[kɔɪn]

1.

n.

1) рог сьцяны́ або́ буды́ніны

2) наро́жны ка́мень

3) клін -а m. (драўля́ны або́ жале́зны)

2.

v.t.

клінава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)