клі́макс, -у, м. (спец.).

Тое, што і клімактэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́макс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. клі́макс
Р. клі́максу
Д. клі́максу
В. клі́макс
Т. клі́максам
М. клі́максе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клі́макс, -су м., физиол. кли́макс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́макс, ‑у, м.

Тое, што і клімактэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́макс

т. 8, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

клі́макс м фізіял Wéchseljahre pl, Klimaktérium n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клі́макс

(гр. klimaks = лесвіца)

1) перыяд у жыцці чалавека, які з’яўляецца пераходным ад палавой спеласці да поўнага спынення функцый палавых залоз;

2) стылістычная фігура, размяшчэнне слоў ці выразаў у парадку ўзмацнення эмацыянальнага і сэнсавага зместу; від градацыі 2 (параўн. антыклімакс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

menopause [ˈmenəpɔ:z] n. med. менапа́ўза, клі́макс, клімактэ́рый

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кли́макс физиол. и пр. клі́макс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

klimakterium

н. мед. клімакс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)