клі́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. клі́кну клі́кнем
2-я ас. клі́кнеш клі́кнеце
3-я ас. клі́кне клі́кнуць
Прошлы час
м. клі́кнуў клі́кнулі
ж. клі́кнула
н. клі́кнула
Загадны лад
2-я ас. клі́кні клі́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час клі́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клі́кнуць сов., однокр. кли́кнуть; позва́ть;

◊ к. кліч — кли́кнуть клич

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да клікаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́кнуць гл клікаць 1

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

клі́каць, клічу, клічаш, кліча; кліч; незак.

1. каго (што). Голасна зваць, прасіць прыйсці, адгукнуцца.

К. на ратунак.

К. бабулю.

2. каго (што). Запрашаць з якой-н. мэтай.

К. на вяселле.

К. на ўрачысты вечар.

3. каго-што. Заклікаць да якіх-н. дзеянняў.

К. народ на барацьбу.

4. каго (што) кім або (пры пытанні) як. Называць якім-н. імем, мянушкай (разм.).

|| зак. паклі́каць, -лічу, -лічаш, -ліча; -ліч; -ліканы (да 1 і 2 знач.).

|| аднакр. клі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 і 2 знач.).

|| наз. клі́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

окри́кнуть сов. гукну́ць, клі́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кли́кнуть сов., однокр. клі́кнуць, гукну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воззва́ть сов., уст., высок. заклі́каць, клі́кнуць; см. взыва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)