кля́ўзны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кля́ўзны |
кля́ўзная |
кля́ўзнае |
кля́ўзныя |
| Р. |
кля́ўзнага |
кля́ўзнай кля́ўзнае |
кля́ўзнага |
кля́ўзных |
| Д. |
кля́ўзнаму |
кля́ўзнай |
кля́ўзнаму |
кля́ўзным |
| В. |
кля́ўзны (неадуш.) кля́ўзнага (адуш.) |
кля́ўзную |
кля́ўзнае |
кля́ўзныя (неадуш.) кля́ўзных (адуш.) |
| Т. |
кля́ўзным |
кля́ўзнай кля́ўзнаю |
кля́ўзным |
кля́ўзнымі |
| М. |
кля́ўзным |
кля́ўзнай |
кля́ўзным |
кля́ўзных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кля́ўзны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кля́ўзны |
кля́ўзная |
кля́ўзнае |
кля́ўзныя |
| Р. |
кля́ўзнага |
кля́ўзнай кля́ўзнае |
кля́ўзнага |
кля́ўзных |
| Д. |
кля́ўзнаму |
кля́ўзнай |
кля́ўзнаму |
кля́ўзным |
| В. |
кля́ўзны (неадуш.) кля́ўзнага (адуш.) |
кля́ўзную |
кля́ўзнае |
кля́ўзныя (неадуш.) кля́ўзных (адуш.) |
| Т. |
кля́ўзным |
кля́ўзнай кля́ўзнаю |
кля́ўзным |
кля́ўзнымі |
| М. |
кля́ўзным |
кля́ўзнай |
кля́ўзным |
кля́ўзных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кля́ўзны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які заключае ў сабе кляўзу. Кляўзнае пісьмо. // Які займаецца кляўзамі; схільны да кляўз. Кляўзны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кля́ўза, -ы, мн. -ы, кляўз і -аў, ж.
1. Дробязная прыдзірлівая скарга; нагавор, паклёп (разм.).
Сорамна займацца кляўзамі.
2. Прыдзірлівы дробны судовы іск (уст.).
|| прым. кля́ўзны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)