Кляці́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кляці́шча
Р. Кляці́шча
Д. Кляці́шчу
В. Кляці́шча
Т. Кляці́шчам
М. Кляці́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кляці́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кляці́шча
Р. Кляці́шч
Кляці́шчаў
Д. Кляці́шчам
В. Кляці́шча
Т. Кляці́шчамі
М. Кляці́шчах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кле́тнішча Месца, дзе стаяла клець; маленькі ўчастак зямлі (Слаўг.). Тое ж клятні́шча, кляці́шча, кле́цішча, кле́таві́шча, кляці́чча (Слаўг.).

□ в. Кляці́шча Ів.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)