Verbum

анлайнавы слоўнік

«Страсбургскія клятвы» (помнік франц. л-ры) 10/631, 637

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кля́тва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клятвапарушэ́нне, -я, н.

Парушэнне дадзенай клятвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верало́мства, -а, н.

1. гл. вераломны.

2. Парушэнне абавязацельстваў клятвы; здрада, вераломны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клятвапарушэ́нне, ‑я, н.

Кніжн. Парушэнне дадзенай клятвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кля́твенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клятвы; пацверджаны клятвай. Клятвеннае абяцанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верало́мства, ‑а, н.

Парушэнне клятвы, дагавору; вераломныя паводзіны. Вераломства ворага. □ Дзе хітрыкі, ліслівасць — там і вераломства. Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éidbruch

m -s, -brüche парушэ́нне кля́твы [прыся́гі], клятвапарушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sanctity [ˈsæŋktəti] n. (of) свя́тасць; бязгрэ́шнасць; свяшчэ́ннасць;

angelic sanctity бо́скасць, анёльская чысціня́;

the sanctity of an oath свяшчэ́ннасць кля́твы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vow¹ [vaʊ] n. абяцанне, заро́к; прыся́га;

a marriage vow шлю́бны заро́к;

lovers’ vows кля́твы ве́рнасці (закаханых);

keep/break a vow стрыма́ць/пару́шыць абяца́нне;

take a vow прысягну́ць;

be under a vow to do smth. паклясці́ся зрабі́ць што-н.;

the vow of chastity заро́к бясшлю́бнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)