клясть несов. клясці́; (проклинать) пракліна́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клясці́ несов. кля́сть, проклина́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пракліна́ць несов. проклина́ть, клясть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проклина́ть несов. пракліна́ць; (клясть) клясці́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паклясці́ сов. клясть (нек-рое время)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кля́сці ’праклінаць’ (ТСБМ, Шат., ТС, Сл. паўн.-зах., Янк. II, Яруш., Гарэц., Сцяшк., Бяльк.). Укр. клясти, рус. клясть, ст.-рус. клѧти ’тс’, ст.-слав. клѧти, балг. кълка, макед. колне, серб.-харв. кље́ти, славен. kléti ’тс’, польск. kląć, чэш. klíti, славац. kliať, в.-луж. kleć, н.-луж. klěś ’тс’. Вядомая этымалогія (Брукнер, 232) звязвае klęti з kloniti (клятва давалася на каленях) (Трубачоў, Эт. сл., 10, 38).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)