Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кляпм.
1. за́тычка, -кі ж.;
2.(для стягивания верёвки) цыру́балка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кляп, ‑а, м.
Кусок дрэва, скамечаная ануча і пад., якія засоўваюцца ў рот жывёле ці чалавеку, каб не даць магчымасці кусацца або крычаць. Падпольшчыкі заткнулі афіцэру рот кляпам, звязалі яму назад рукі.Пятніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кляпм Knébel m -s, -;
засу́нуцькаму-ну рот кляпj-n knébeln, j-m das Maul stópfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Кляп ’кусок дрэва, скамечаная ануча і пад., якія засоўваюцца ў рот жывёле ці чалавеку, каб не даць магчымасці кусацца або крычаць’ (ТСБМ), ’род драўлянага цвіка’ (Нас.). Укр.кляп, рус.кляп ’тс’. Этымалогія ненадзейная. Супастаўленне з прасл.klękati, аснова, якой звязваецца з kel‑, тыпова каранёвая (параўн. Трубачоў, Эт. сл., 10, 34). Трэба звярнуць увагу на тое, што распаўсюджанне гэтай лексемы абмяжоўваецца ўсходнеславянскім арэалам, таму рэканструкцыя яе праславянскай формы малаверагодная.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нецярплі́васць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан нецярплівага. Сядзелец, па прозвішчу Кляп, выказваў усе адзнакі нецярплівасці.Колас.[Сімон] разумеў, што зараз будзе цікавая размова, і яго аж дрыжыкі бралі ад нецярплівасці.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кляпе́нь ’палачка для віцця аборак, вяровак’ (Мат. Гом., З нар. сл.). Рус.клепень ’клін, калок’. Да кляп (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gag1[gæg]n.
1. заты́чка; кляп
2.infml жарт; сме́шная гісто́рыя;
He did it as a gag. Ён зрабіў гэта дзеля жарту.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)