Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кля́мар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.
Узяць у клямары сцяну.
|| прым.кля́марны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кля́марм.
1. скоба́ж., скре́па ж.;
2.обл. пря́жка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кля́мар, ‑а, м.
1.звычайнамн. (кля́мары, ‑аў). Драўляныя пласціны, якія ставяцца з абодвух бакоў сцяны і сцягваюцца жалезнымі прутамі для яе выраўноўвання і мацавання. Узяць сцяну ў клямары.
2.Абл. Спражка на рэмені, папрузе. [Арцыховіч] падперазаўся новай папругай з блішчастым клямарам.Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кля́марм
1. (клямка, скрэпа) Metállklammer f -, -n, Metállbügel m -s, -;
2. (спражка) Schnálle f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кля́мар
(ст.-польск. klamra, klamer, ад с.-в.-ням. klamer)
жалезны прут або паласа з загнутымі канцамі для мацавання драўляных частак будынка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Кля́мар1 ’драўляныя пласціны, якія ставяцца з абодвух бакоў сцяны і сцягваюцца жалезнымі прутамі для яе выраўноўвання і мацавання’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах.). Укр.клямра ’скаба для драўляных дэталей’, рус.клямра ’тс’. Запазычанне праз польск.klamra з с.-в.-ням.klamer ’тс’ (Слаўскі, 2, 185; ЕСУМ, 2, 469).
Кля́мар2 ’ціскі’ (Нас., Шат., Мат. Гом., Сцяшк.). Гл. клямар1.
Кля́мар3 ’скаба’ (Касп., Нар. сл., Сл. паўн.-зах.). Гл. клямар1.
Кля́мар4 ’суцэльная пражка, якая зашпільваецца на кручок’ (Мат. АС). Гл. клямар3.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кля́марны ско́бочный; см.кля́мар1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
staple1[ˈsteɪpl]n.
1. сашчэ́пка
2.tech.кля́мар, скрэ́па
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Кля́мля ’спражка’ (Мат. Гом.). Гл. кляма і клямар4.