клубі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -біцца; незак.

Узнімацца клубамі².

Пыл клубіцца пад капытамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клубі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. клубі́цца клубя́цца
Прошлы час
м. клубі́ўся клубі́ліся
ж. клубі́лася
н. клубі́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час клу́бячыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клубі́цца несов. клуби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клубі́цца, ‑біцца; незак.

Узнімацца, рухацца клубамі ​2. Дым клубіцца. □ Туман, нібы той дым па роўнядзі рачной клубіцца, коціцца. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клубі́цца (пра дым, пару і г. д.) sich bállen, áufsteigen* vi (s);

во́блакі клубі́ліся die Wólken bállten sich;

дым клубі́ўся der Rauch stieg auf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Клубі́цца ’звівацца, кружыцца’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.). Гл. клуб 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клуби́ться клубі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклубі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бі́цца; зак.

Пачаць клубіцца.

Пыл заклубіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклубі́цца, ‑біцца; зак.

Пачаць клубіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kłębić się

незак. клубіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)