клещ зоол. клешч, род. кляшча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клешч (род. кляшча́) м., зоол. клещ;

○ кароставы к. — чесо́точный клещ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́жник​II (клещ) наску́рнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́ставы чесо́точный;

○ к. клешч — зоол. зу́день, чесо́точный клещ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушпілі́цца сов.

1. застегну́ться;

2. перен., прост. вцепи́ться;

~лі́ўся, як клешч — вцепи́лся, как клещ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клешч ’невялікая членістаногая жывёліна павукападобных, якая паразітуе на целе чалавека, жывёлы, а таксама на раслінах (ТСБМ, Шат., Сл. паўн.-зах., Сцяшк., КЭС, лаг., Дразд., Бяльк., Яруш.). Укр. кліщ, рус. клещ ’тс’, серб.-харв. кле̑шт, славен. klèšč ’тс’, польск. kleszcz, чэш. klišť, славац. kliešť, в.-луж. klešč, н.-луж. klešč ’тс’. Лічыцца, у адпаведнасці з прынятай версіяй, што прасл. kleščь да прасл. klešči ’абцугі’ (Трубачоў, Эт. сл., 10, 20–23).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цукро́вы в разн. знач. са́харный;

~вая пу́дра — са́харная пу́дра;

ц. заво́д — са́харный заво́д;

ц. клешч — зоол. са́харный клещ;

○ ц. дыябе́т — са́харный диабе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́харный

1. цукро́вы;

са́харная промы́шленность цукро́вая прамысло́васць;

са́харный заво́д цукро́вы заво́д (цукрава́рня);

са́харный песо́к цу́кар-пясо́к (пескавы́ цу́кар);

са́харная пу́дра цукро́вая пу́дра;

са́харная свёкла цукро́выя буракі́;

са́харный тростни́к цукро́вы трыснёг;

са́харный клещ зоол. цукро́вы клешч;

са́харная боле́знь мед. цукро́вая хваро́ба;

са́харная кислота́ хим. цукро́вая кіслата́;

2. перен. (льстивый) мядо́вы, ліслі́вы;

са́харные ре́чи ліслі́выя (мядо́выя) сло́вы;

са́харные уста́ мядо́выя ву́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)