Кле́пкаць ’маргаць’ (Сцяшк. Сл.). Гл. клёпкі і клепаць2 Слова лакалізуецца на Смаргоншчыне, таму нельга абмяжоўваць яго распаўсюджанне палескімі гаворкамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́пкі1 ’павекі’ (Сцяшк. Сл.). Гл. клепкаць і клепаць2.

Кле́пкі2 ’дубовыя дошчачкі для вырабу бочак’ (Сцяшк., Сержп. Грам., Гарб.). Гл. клёпках.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)