кле́иться

1. прям., перен. кле́іцца;

разгово́р не кле́ится размо́ва не кле́іцца;

что́-то не кле́ится не́шта не кле́іцца;

2. страд. кле́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́іцца несов.

1. прям., перен. кле́иться;

ад смалы́ па́льцы кле́яцца — от смолы́ па́льцы кле́ятся;

размо́ва не к. — разгово́р не кле́ится;

спра́ва не́шта не к. — де́ло что́-то не кле́ится;

2. страд. кле́иться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)