кле́вер м., бот. канюшы́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кле́вер ’канюшына’ (ТС, Бір., Бяльк., Сцяшк., Нар. лекс.). Укр. клевер. Запазычанне праз рус. клевер з н.-ням. klewer. У рускіх помніках XVI ст. успрымаецца як нямецкая назва канюшыны (Шанскі, 2, 8, 148–149).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клевер Г. А. 2/425

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

канюшы́на ж., бот. кле́вер м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́целіна ж. (дикий клевер) ка́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́нка ж., разг. семенно́й карто́фель (кле́вер и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́шка​I ж. (клевер) дзя́целіна, -ны ж., дзя́цельнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрадзе́ць сов., разг. (стать редким) пореде́ть;

канюшы́на ~дзе́ла — кле́вер пореде́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кле́верышча ’канюшына’ (Мат. Гом.), ’поле, з якога ўбралі канюшыну’ (Жыв. сл., Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.). Да клевер (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канюшы́нішча Поле, дзе расце ці расла канюшына (БРС).Тое ж кле́вер, кле́верышча, клевяры́шча, кле́верычча, кле́ўрычча, клевярні́шча, клевяррё (Слаўг.), канюшы́на (Жытк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)