кларэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кларэ́н
Р. кларэ́ну
Д. кларэ́ну
В. кларэ́н
Т. кларэ́нам
М. кларэ́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кларэн 5/299

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кларэ́н

(ад лац. clarus = бліскучы)

напаўбліскучая крохкая састаўная частка выкапнёвага вугалю, якая залягае палосамі ў пластах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)