кла́кер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кла́кер кла́керы
Р. кла́кера кла́кераў
Д. кла́керу кла́керам
В. кла́кера кла́кераў
Т. кла́керам кла́керамі
М. кла́керу кла́керах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

klakier

м. разм. тэатр. клакер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)