кладо́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кладо́нія кладо́ніі
Р. кладо́ніі кладо́ній
Д. кладо́ніі кладо́ніям
В. кладо́нію кладо́ніі
Т. кладо́ніяй
кладо́ніяю		 кладо́ніямі
М. кладо́ніі кладо́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кладонія (род лішайнікаў) 1/243; 6/112—113 (укл.), 415

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кладо́нія

т. 8, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кладо́нія

(н.-лац. cladonia)

кусцісты сумчаты лішайнік сям. кладоніевых, які расце на пясчанай глебе ў лясах, на пнях, гнілой драўніне, купінах балот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЛЕ́НЕВЫ МОХ, ягель,

група лішайнікаў з родаў кладонія, кладзіна; асн. кармавая расліна паўн. аленяў.

т. 1, с. 245

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арэналіхе́ны

(ад лац. arena = пясок + гр. leichen = лішайнік)

лішайнікі, якія пасяляюцца пераважна на беднай пясчанай глебе; прадстаўлены родамі карнікулярыя, кладзіна, кладонія, стэрэакаўлан, цэтрарыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)