клаа́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. клаа́чны клаа́чная клаа́чнае клаа́чныя
Р. клаа́чнага клаа́чнай
клаа́чнае		 клаа́чнага клаа́чных
Д. клаа́чнаму клаа́чнай клаа́чнаму клаа́чным
В. клаа́чны (неадуш.)
клаа́чнага (адуш.)		 клаа́чную клаа́чнае клаа́чныя (неадуш.)
клаа́чных (адуш.)
Т. клаа́чным клаа́чнай
клаа́чнаю		 клаа́чным клаа́чнымі
М. клаа́чным клаа́чнай клаа́чным клаа́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клаа́чны клоа́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клаа́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да клаакі. Клаачная адтуліна.

2. у знач. наз. клаа́чныя, ‑ых. Атрад млекакормячых, да якога адносяцца яхідна і качканос; аднапраходныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клаа́ка, -і, ДМ клаа́цы, мн. -і, клаа́к, ж.

1. Падземны канал для сцёку нечыстот.

2. перан. Пра амаральнае, разбэшчанае асяроддзе (кніжн.).

3. Вывадная адтуліна, агульная для кішэчніка і мочапалавых органаў (у земнаводных, паўзуноў, птушак, некаторых рыб і аднапраходных млекакормячых; спец.).

|| прым. клаака́льны, -ая, -ае (да 3 знач.) і клаа́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клоа́чный клаа́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kloaczny

клаачны;

dół kloaczny — клаачная яма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)