Verbum

го́ркнуць, -не; горк, -кла; незак.

Псуючыся, станавіцца горкім на смак.

Масла горкне ў цяпле.

|| зак. праго́ркнуць, -не; праго́рк, -кла і зго́ркнуць, -не; згорк, -кла.

жо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; жоўк, -кла; -ні; незак.

Рабіцца жоўтым, жаўцець.

Жоўкнуць на асіне лісточкі.

|| зак. зжо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; зжоўк, -кла; -ні і пажо́ўкнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; пажо́ўк, -кла.

папамо́кнуць, -ну, -неш, -не; папамо́к, -кла; -ні; зак. (разм.).

Мокнуць доўга, неаднаразова.

прымо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -мо́ўк, -кла; -ні́; зак. (разм.).

Прыціхнуць, замоўкнуць.

Птушкі прымоўклі.

размо́кнуць, -ну, -неш, -не; размо́к, -кла; зак.

Набраўшы вільгаці, разбухнуць, размякнуць.

|| незак. размака́ць, -а́е.

ме́ркнуць, -ну, -неш, -не; ме́ркнуў, -нула і мерк, -кла; -ні; незак.

1. Траціць паступова яснасць, бляск; цямнець.

Зоркі меркнуць.

2. перан. Траціць сілу, славу, значэнне.

Слава меркне.

|| зак. паме́ркнуць, -ну, -неш, -не; паме́ркнуў, -нула і паме́рк, -кла; -ні.

бра́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; брак, -кла; незак.

Павялічвацца ў аб’ёме ад вільгаці, набухаць.

намо́кнуць, -ну, -неш, -не; намо́к, -кла; -ні́; зак.

Стаць мокрым, прамокнуць.

Н. пад дажджом.

|| незак. намака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.