кефі́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кефі́р
Р. кефі́ру
Д. кефі́ру
В. кефі́р
Т. кефі́рам
М. кефі́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кефі́р, -у, м.

Густы кісламалочны напітак, які вырабляюць з каровінага малака, заквашанага на спецыяльных грыбках.

|| прым. кефі́рны, -ая, -ае.

Кефірныя грыбкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кефі́р, -ру м. кефи́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кефі́р, ‑у, м.

Густы кіславаты напітак, які вырабляюць з каровінага малака шляхам спіртавога і малочнакіслага браджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кефі́р м кул Kfir m -s; (ёгурт) Jg(h)urt m, n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кефі́р

(рус. кефир, ад асец. k’aepy)

густы кіславаты напітак, які вырабляецца з каровінага малака шляхам спіртавога і малочнакіслага браджэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кефи́р кефі́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kefir [ˈkefə] n. кефі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захаладзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захаладзеў, стаў халодным; застылы. Захаладзелыя пальцы. □ Гукан.. стукаў кулаком па дне бутэлькі, каб выліць захаладзелы кефір. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kefir, ~u

м. кефір

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)