кефа́левы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кефа́левы кефа́левая кефа́левае кефа́левыя
Р. кефа́левага кефа́левай
кефа́левае		 кефа́левага кефа́левых
Д. кефа́леваму кефа́левай кефа́леваму кефа́левым
В. кефа́левы (неадуш.)
кефа́левага (адуш.)		 кефа́левую кефа́левае кефа́левыя (неадуш.)
кефа́левых (адуш.)
Т. кефа́левым кефа́левай
кефа́леваю		 кефа́левым кефа́левымі
М. кефа́левым кефа́левай кефа́левым кефа́левых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кефа́левы кефа́левый, кефа́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кефа́левы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кефалі. Кефалевая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кефа́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Марская прамысловая рыба з падоўжаным і сплюснутым з бакоў целам.

|| прым. кефа́левы, -ая, -ае і кефа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кефа́левый кефа́левы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кефа́лий кефа́левы;

кефа́лья икра́ кефа́левая ікра́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)