ке́тч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ке́тч
Р. ке́тча
Д. ке́тчу
В. ке́тч
Т. ке́тчам
М. ке́тчы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кетч м., спорт. кетч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кетч спорт. кетч, род. ке́тча м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кетч 2/144

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кетч, ‑а, м.

Разнавіднасць прафесіяналкай спартыўнай барацьбы ў некаторых капіталістычных краінах, якая дапускае любыя сілавыя прыёмы.

[Англ. catch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кетч

(англ. catch = лавіць)

разнавіднасць прафесійнай спартыўнай барацьбы, якая дазваляе любыя сілавыя прыёмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кетч

(англ. catch = лавіць)

прафесійная спартыўная барацьба, у якой дазволены любыя сілавыя прыёмы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)